۱. تعیین اهداف کوتاهمدت و بلندمدت
اهداف هوشمندانه اساس غلبه بر تنبلی در بدنسازی هستند. اهداف باید خاص، قابل اندازهگیری، قابل دستیابی، مرتبط و زمانبندی شده باشند. برای مثال، افزایش ۱۰ درصدی وزنهها در یک ماه هدفی مناسب است. اهداف بلندمدت مانند ساخت فیزیک ایدهآل چشمانداز روشنی ایجاد میکنند. یادداشت اهداف در دفترچه تمرین و مرور روزانه آنها مؤثر است. تقسیم اهداف بزرگ به مراحل کوچکتر از دلسردی جلوگیری میکند. جشن گرفتن هر پیروزی کوچک انگیزه را تقویت میکند. در نهایت، اهداف باید شخصیسازی شده و متناسب با شرایط فرد باشند.۲. ایجاد برنامه تمرینی منظم و پایبندی به آن
برنامهریزی دقیق سنگ بنای موفقیت در بدنسازی است. برنامه باید شامل گرم کردن، تمرین اصلی و سرد کردن باشد. حتی در بدترین روزها، ۲۰ دقیقه تمرین سبک ارزشمند است. استفاده از مربی شخصی یا برنامههای آنلاین معتبر مفید است. برنامه باید قابل تنظیم باشد تا در صورت خستگی اصلاح شود. تمرین در ساعات مشخص روز به ایجاد عادت کمک میکند. در نهایت، ثبت احساسات پس از هر جلسه تمرین به ارزیابی برنامه کمک میکند.
۳. ایجاد محیط انگیزشی برای تمرین
طراحی محیط مناسب تمرین نیمی از راه مبارزه با تنبلی است. سرمایهگذاری روی تجهیزات باکیفیت انگیزه تمرین را افزایش میدهد. ساخت پلیلیست موسیقی انرژیبخش برای زمان تمرین مؤثر است. عضویت در گروههای ورزشی آنلاین حمایت اجتماعی ایجاد میکند. تغییر دکوراسیون فضای تمرین هر چند ماه یکبار مفید است. عکسهای قبل و بعد از پیشرفتها را در معرض دید قرار دهید. در نهایت، تهیه لباسهای ورزشی جدید احساس تعهد ایجاد میکند.
۴. سیستم پاداش و تنبیه برای خود ایجاد کنید
سیستم انگیزشی شخصیسازی شده بسیار تأثیرگذار است. برای هر ۱۰ جلسه تمرین موفق به خود پاداش دهید. این پاداش میتواند ماساژ یا سینما رفتن باشد. برای جلسات از دست رفته، تمرین اضافه یا محرومیت از تفریح در نظر بگیرید. مشارکت خانواده در این سیستم باعث افزایش مسئولیتپذیری میشود. پاداشها باید سالم و مرتبط با اهداف تناسب اندام باشند. در نهایت، این سیستم باید انعطافپذیر و قابل تعدیل باشد.
۵. بهبود سبک زندگی و عادات روزانه
بهبود کیفیت زندگی پایهای برای تمرین منظم است. خواب ۷-۸ ساعته باکیفیت برای ریکاوری ضروری است. مصرف پروتئین کافی و مکملهای مناسب انرژی تمرین را تأمین میکند. تمرینات تنفسی و ذهنآگاهی استرس را کاهش میدهد. برنامهریزی هفتگی و اولویتبندی کارها زمان آزاد ایجاد میکند. کاهش مصرف محرکها مانند کافئین زیاد مفید است. در نهایت، پیادهروی روزانه به عنوان فعالیت مکمل توصیه میشود.